6 Tür Müzik Lisansı

Eserlerini kullanmak isteyen birine izin vererek, müzik lisansları sanatçıların telif hakkı alabilmelerinin birincil yoludur . İnsanların çeşitli amaçlarla kullanabileceği altı tür lisans vardır. Bunlar senkronizasyon lisansı, mekanik lisans, ana lisans, genel performans lisansı, baskı hakkı lisansı ve tiyatro lisansıdır.

Nota reprodüksiyonlarından tiyatro prodüksiyonlarına, sinema filmlerinden müzik kutularına kadar orijinal eserler çeşitli amaçlarla kullanılabilir. Telif hakkıyla korunan materyali kullanmak için, bir kişinin yazardan bir müzik lisansı alması gerekir.

Genel olarak konuşursak, bir şarkıyı (kendinizin değil) başkalarının duyacağı bir şey için kullanırsanız, bir müzik lisansına ihtiyacınız vardır. Şarkının nasıl kullanılabileceğini belirleyen bu lisansa kullanım ve dönem hakları dahil edilecektir. Müzik kullanım hakları hakkında daha fazla bilgiyi buradan ve müzik telif hakkı hakları hakkında buradan bilgi edinebilirsiniz.

Altı ana müzik lisansı türü, nasıl kullanıldıklarıyla birlikte aşağıda listelenmiştir.

1. Senkronizasyon Lisansı (Senkronizasyon Lisansı)

Senkronizasyon lisansı, bir müzik kullanıcısı ile telif hakkıyla korunan bir bestenin (şarkı) sahibi arasında, şarkıyı bir video formatında (YouTube, DVD'ler, Blue-ray diskler) yayınlama izni veren bir sözleşmedir. Eşitleme hakları, eşitleme hakları veya eşitleme izinleri olarak da bilinir.

Bir senkronizasyon lisansı, bestenin (şarkı) sahibine bir telif ücreti öder. Besteci veya yayıncı genellikle bu lisansa sahiptir. Ancak haklar bazen satılabilir. Bir şarkının orijinal bestecisi veya yayıncısı, haklar satılırsa artık şarkının senkronizasyon haklarına sahip olamaz. Bu nedenle, senkronizasyon talebinde bulunmadan önce mevcut telif hakkı sahiplerini belirlemek hayati önem taşır.

İnsanlar, çoğu insanın bir "şarkı" olarak düşündüğü şeyin aslında iki bölümden oluştuğunun her zaman farkında değildir: beste (müzik notaları ve şarkı sözleri) ve orijinal kaydedilmiş ses (şarkıyı çalan müzisyenler, sanatçılar tarafından yaratılmıştır). Sanatçılar ve besteciler genellikle aynı kişilerdir, ancak her zaman değil. Şarkılar birden fazla varlığa ait olabilir.

2. Mekanik Lisans

Müzik kullanıcıları ve telif hakkıyla korunan bestelerin (şarkıların) sahipleri, şarkıların yalnızca ses formatlarında (etkileşimli ses akışları, dijital indirmeler, CD'ler, vinil) yayınlanmasına izin veren mekanik bir lisansa girebilirler. Bu haklara bazen mekanik haklar denir.

Mekanik lisanslar, bestenin (şarkı) telif hakkı sahibine (sahibine) telif ücreti öder. Genellikle bu, besteci veya yayıncısıdır. Bazen mekanik haklar satıldığında el değiştirir. Orijinal bir besteci veya yayıncı, bir şarkının satılması durumunda mekanik haklara sahip olamaz.

3. Usta Lisansı

Ana lisans sahibi, kaydedilmiş müziği film, TV şovu, reklam filmi veya diğer görsel oluşturma veya ses projesi gibi bir medya projesinde kullanabilir. Ana lisanslar, kaydın sahibi olan kişiden, genellikle onu finanse eden taraftan alınır. Plak şirketleri genellikle bağımsız sanatçılardan ziyade bu haklara sahiptir.

Parçayı tam olarak kullanmak için senkronizasyon veya senkronizasyon lisanslarına da ihtiyaç duyulduğundan, bir ana lisans almak yalnızca ilk adımdır. Bir medya projesinde kullanılmak üzere bir şarkıyı yeniden kaydetme hakkı sağlayan bir senkronizasyon lisansının aksine, bir ana lisans, bir medya projesinde önceden kaydedilmiş bir şarkının kullanılmasına izin verir.

Bir rekor anlaşması imzalarken belirli bir süre sonra ana mülkiyetin size iade edilmesi konusunda pazarlık yapabilirsiniz. Tipik olarak, bir sanatçı bir sonraki albümü yayınlamadan önce bir albüm bir ila üç yıl sürer, bu nedenle belki iki ila beş yıl sonra sahipliğin geri alınmasını isteyebilirsiniz.

4. Kamu Performans Lisansı

Genel performans lisansında, bir müzik kullanıcısına halka açık, çevrimiçi veya radyoda bir şarkı çalma izni verilir. Bu izin aynı zamanda kamu ifa hakları, ifa hakları veya ifa hakları olarak da anılır.

Amerika Birleşik Devletleri'nde, kamu performans lisansları, bestenin (şarkı) sahibine bir telif ücreti öder. Bir besteci veya yayıncı genellikle sahibidir. Haklar bazen satılabilir. Halka açık performans hakları satılırsa, bir şarkının sahibi orijinal besteci veya yayıncı olmayabilir.

Amerika Birleşik Devletleri'nde, kamu performans telif ücretleri üç kurum tarafından toplanır: ASCAP, BMI ve SESAC. Bu acenteler tarafından belirlenen bir takım değişkenlere göre lisans ücreti ödersiniz.

Bu ajanslar ayrıca bestecilere ve telif hakkı sahiplerine ödenecek miktarı da belirler. Toplanan telif hakları havuzu, üye besteciler arasında aldıkları oyun sayısına göre bölünür.

5. Baskı Hakları Lisansı

Bir müzik kullanıcısı ile telif hakkıyla korunan bir bestenin (şarkı) sahibi arasında, şarkının notalarının veya şarkı sözlerinin yeniden düzenlenmesine, yazdırılmasına veya görüntülenmesine izin veren bir anlaşma, baskı lisansı olarak bilinir. Baskı hakkı da denir.

Bir baskı lisansı, bestenin sahibine (telif hakkı sahibi) telif hakkı ödemeleri sağlar. Besteciler veya yayıncılar genellikle baskı lisanslarına sahiptir. Ancak haklar satılabilir. Bir şarkının, baskı hakları satıldıktan sonra orijinal besteci veya yayıncı dışında yeni bir sahibi olması mümkündür. Baskı talebinde bulunmak isterseniz, telif hakkının kimde olduğunu öğrenmelisiniz.

Dağıtımdan önce bir baskı lisansı sağlamanız gerekir. Gelmeleri zor olduğundan, onları beklenen çıkış tarihinizden aylar önce talep etmenizi öneririz.

6. Tiyatro Lisansı

Oyun, müzikal, dans, opera, anlatım veya başka bir dramatik performans, tiyatro lisansı, bir müzik kullanıcısı ile telif hakkıyla korunan bir bestenin (şarkı) sahibi arasındaki bir anlaşmadır. Tiyatro hakları veya büyük haklar olarak da bilinen bu izin, hükümet tarafından verilir.

Tiyatro lisansları, beste (şarkı) sahibine bir telif ücreti öder. Genellikle bu, besteci veya yayıncısıdır. Bazen haklar satılır. Tiyatro hakları satılırsa şarkılar orijinal bestecisi veya yayıncısı dışında birinin eline geçebilir.

Prodüksiyonun halka açık herhangi bir gösterimi bir tiyatro lisansı almalıdır. Tiyatro haklarını elde etmek zor olabileceğinden, tiyatro hakları talebinizi öngörülen üretim tarihinden aylar önce göndermeniz en iyisidir.