Twarde cycki: życie na własnych warunkach

John Jantsch (00:00): Ten odcinek podcastu Duct Tape Marketing Podcast został przesłany przez MarTech Podcast, prowadzony przez mojego przyjaciela Bena Shapiro, jest dostarczany przez HubSpot Podcast Network, miejsce audio dla profesjonalistów z odcinkami można słuchać w mniej niż 30 minut.Podcast MarTech zawiera historie światowej klasy marketerów, którzy wykorzystują technologię do generowania wzrostu i osiągania sukcesów biznesowych i zawodowych. A tego wszystkiego możesz posłuchać podczas przerwy na lunch. W ostatnim odcinku Max Novak, założyciel Nova Cast, opowiadał o tym, jak kampanie rezerwacji podcastów tworzą wartość dla słuchaczy i marek. Wiesz, jestem wielkim fanem bycia gościem w podcastach, więc słuchaj, sprawdź podcast MarTech, gdziekolwiek go znajdziesz.

(00:57): Witam w kolejnym odcinku podcastu o marketingu na taśmie klejącej.To jest John Jantsch, a moim dzisiejszym gościem jest Laura Belgray. Jest założycielką Talking Shrimp, współtwórczynią The Copy Cure i jest ekspertką od copywritingu, która pomaga przedsiębiorcom znaleźć idealne słowa, aby wyrazić i sprzedać to, co robią, w sposób, który zapewnia im wynagrodzenie za bycie sobą dzięki swojej pracy z setkami klientów, w tym internetowych potentatów, takich jak Marie Forlio i Amy Porterfield. Widziała na własne oczy, że umieszczanie cię w swojej kopii i przez cały twój biznes to czysta magia, dzięki której ludzie cię kochają, dzielą się twoimi pomysłami i szczęśliwie klikają przycisk kupna. To tak, jakby copywriter to napisał, nie wiem,

John Jantsch (01:38): Jej książka.Zamierzamy, jej książka, o której dzisiaj porozmawiamy, niekoniecznie jest o copywritingu. Nazywa się Tough Titties: O najlepszym życiu, kiedy jesteś pieprzony, kiedy jesteś najgorszy. Więc, Laura, witaj z powrotem w programie, o którym właśnie rozmawialiśmy, minęło kilka lat,

Laura Belgray (01:56): Minęło kilka lat.Bardzo dziękuję za przyjęcie mnie z powrotem, zwłaszcza za rozmowę o tej niekoniecznie copywriterskiej książce Twarde cycki.

John Jantsch (02:05): Wiesz, właściwie nie wiem, czy to byłeś ty, czy publicysta, ale niektórzy, ktoś tak jakby powiedział, Boże, czy John naprawdę chce mnie z powrotem w tym programie?Ponieważ niekoniecznie jest to książka biznesowa, ale szczerze mówiąc, to, o czym mówisz w tej książce, przechodzi każdy przedsiębiorca , wiesz, w pewnym momencie. Myślę więc, że jest to niesamowita książka dla przedsiębiorców. Jest to oczywiście ogólnie książka dla ludzi, ale myślę, że jest to niesamowita książka dla przedsiębiorców. Widzowie nie mogą tego zobaczyć, słuchacze nie mogą tego zobaczyć, ale cóż, możesz, jeśli zajrzysz do notatek z programu, ale okładka ma klimat tapety z lat siedemdziesiątych. Co próbowałeś tam zrobić?

Laura Belgray (02:36): ? Bardziej chodziło mi o klimat koszulki. Tak tak tak. Lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte. Więc to naprawdę dojrzewanie, a nie lata osiemdziesiąte, dziewięćdziesiąte, Nowy Jork. Dochodzi również do dwóch tysięcy i do dziś. Ale z pewnością jest w tym klimat retro, zwłaszcza we wczesnych rozdziałach. I czuję, że mnie to naprawdę pociąga, tęsknię za, za efemerydą tego czasu mojego dorastania, naszego, mojego gimnazjum i dwudziestki. I przygotowałem tablicę na Pintereście na okładkę, która wydaje mi się, że przybili, to jest jak cała tablica nastrojów z takimi rzeczami jak logo Bubble Yum, prawda. I Pepsi Light i wszystkie logotypy z tamtych czasów. I wydaje mi się, że naprawdę im się to udało, a logo Tough Titties uchwyciło to jak naprasowankę na koszulce. Patrzeć,

John Jantsch (03:32): Chciałem powiedzieć, że to zdecydowanie śmierdzi popkulturą, tak właśnie widzę okładkę.Więc jeszcze raz przepraszam słuchaczy Li, , jeśli jedziesz autostradą i nie wiesz, o czym mówimy, pozwólcie, że to głupie pytanie, ale myślę, że jest ważne w tym przypadku. Dlaczego napisałaś tę książkę

Laura Belgray (03:50): ? To nie jest głupie pytanie, to po prostu duże. To znaczy, naprawdę, zawsze chciałem napisać książkę i chciałem opowiadać swoje historie. Podobnie jak ja, uwielbiam opowiadać historie w moich e-mailach i we wszystkich moich egzemplarzach, ale nigdy nie są one pełną historią. To znaczy, nie możesz napisać wszystkiego. Nie możesz napisać całego rozdziału w e-mailu. A więc jest wiele rzeczy, zawsze chciałem napisać książkę i prawdopodobnie wielokrotnie ogłaszałem w ciągu ostatnich 30 lat, że piszę książkę, piszę powieść, piszę pamiętnik , et cetera, i nigdy nie został zrealizowany. I właśnie o tym myślałem. Nie rozmawiałem o tym za dużo, ale gdzieś w 2016 roku spotkałem pewnego internetowego pisarza, copywritera Alexa Franzena, który przyszedł ze mną na zajęcia taneczne.

(04:39): Była w mieście i siedzieliśmy na podłodze, rozciągając się i powiedziała do mnie, więc powiedz mi, czy masz jakieś zajęcie?A ja na to, cóż, mam swoje, mam posty na blogu, , nie wiem, mam swoje e-maile. Myślę, że to naprawdę mnie uderzyło w tym momencie. Jakbym miał napisać książkę. I zawsze myślałem o tym w ten sposób, jako o mojej książce, jak o książce, którą trzeba napisać. I tak w końcu naprawdę zacząłem o tym pisać na poważnie około 2019 roku, po wielu przystankach i początkach. A tak na marginesie, dlaczego miałby istnieć? Myślę, że to będzie, ja, czuję, że ma publiczność z każdym, kto kiedykolwiek czuł się opóźniony w swoim życiu lub karierze lub jakby nie radził sobie zbyt dobrze z rzekomymi obowiązkami w życiu. Tytuł Tough Titties jest dla mnie czymś w rodzaju ostatecznego, przepraszam, nie przepraszam za to, że nie żyję tak, jak wszyscy chcielibyście. Jakbym nigdy, no wiesz, nie nauczył się, ja, ja nie prowadzę samochodu. Nigdy nie nauczyłem się piec kurczaka i nigdy nie miałem dzieci, a trajektoria mojej kariery była bardzo wietrzna, w przeciwieństwie do prostego kija hokejowego, jakim powinna być.

John Jantsch (05:51): Więc jest to w dużej mierze autobiograficzne.Jednak wiesz, ty też próbujesz uczyć wielkich życiowych lekcji, prawda?

Laura Belgray (05:59): Jestem.Szczerze mówiąc, myślałem, że uda mi się zebrać kilka historii, które lubię opowiadać, ale odkryłem to w trakcie i od mojego wydawcy, który powiedział mi w niezbyt ostrożnych, delikatnych słowach, że tak, większość historii nie miała sensu. Głos był wszędzie, a ona w zasadzie powiedziała, co próbujesz tutaj powiedzieć? I wtedy zdałem sobie sprawę, że tak jak mówię wszystkim, żeby robili z ich e-mailami, jak każda historia, którą opowiadasz, musi mieć jakiś sens, zwłaszcza jeśli jest w książce, na której nie może się skończyć, i to było naprawdę zabawne, koniec Wiesz, w każdym razie, to było takie żenujące. W następnym rozdziale, to musi mieć jakieś znaczenie. A mój redaktor przypominał mi kilka razy, bo byłem na to odporny. Byłem jak, nie jestem, to nie jest poradnik, to nie jest książka samopomocy. Nie robię dań na wynos, posiłków na wynos. Ona jest jak, ale wiesz, ludzie wciąż chcą tam trochę mądrości. Chcą lekcji życia. Czego się z tego nauczyłeś? Więc zajęło mi to trochę pracy, aby nasycić to tym, ale jestem zadowolony, że dzięki temu wyszła o wiele lepsza książka. To znaczy, ludzie chcą wiedzieć, dlaczego opowiadasz mi tę historię i czego mam się z niej nauczyć?

John Jantsch (07:14): Szczerze mówiąc, dzięki Bogu, że miałeś tego redaktora, ponieważ jest wielu redaktorów, którzy zadzwoniliby do tego i powiedzieli, wiesz, wyślij to do kopiowania i wiesz, szczerze mówiąc, to jest praca redaktora.Wiesz, miałem redaktora jednej z moich pierwszych książek, który zawsze mówił, że za dużo tu chrząkasz, . Co w zasadzie było jego sposobem na powiedzenie, żeby przejść do sedna. Tak. I myślę, że to właśnie może zrobić dobry redaktor. To znaczy, wiesz, możesz znaleźć kogoś, kto wstawi średniki tam, gdzie ich miejsce . Więc to jest niesamowite. Wiesz, co ciekawe, słucham, mówisz o swoich zmaganiach z tym. Wyzywająco chciałem powiedzieć, że jesteś samowystarczalny, ale wiesz, zdecydowanie jesteś sobą. Chcesz iść własną drogą w pewnym sensie. Czy to sprawiło, że odrzuciłeś to, co uważałeś za strukturę książki?

Laura Belgray (07:59): Tak, tak.To znaczy, po pierwsze, jak powiedziałem, wyruszyłem, zdeterminowany, by nie pisać takiej książki, jaką miałem napisać w przestrzeni, w przestrzeni online. Pochodzi ze środowiska biznesowego. Miałem napisać książkę o copywritingu, książkę o marketingu, poradnik, coś z punktorami na końcu każdego rozdziału lub cyber lub o kolejnych krokach. A ja na to: nie robię tego. Odmawiam. Chcę, żeby tak było, byłem trochę snobistyczny. Pomyślałem sobie, że chcę, żeby to była książka literacka. I tak. Więc czułem, że struktura książki literackiej jest taka, jak chcę ją zrobić, co wcale nie jest prawdą. Więc tak, ale byłem, byłem wyzywający, jeśli chodzi o zorganizowanie tego tak, jak powinieneś. I cieszę się, że miałem tego, wiesz, tego redaktora, którego mam, który tak, powiedział mi, że jesteś, no wiesz, to musi mieć sens, to musi mieć w sobie mądrość, to musi mieć jakieś znaczenie . i tak,

John Jantsch (08:57): Tak więc jednym z kluczowych narzędzi copywriterów jest wrażliwość.Mm-hmm. , niektóre historie z tej książki sprawią, że się zarumienię, gdybym miał je napisać. Czy ta część była trudna?

Laura Belgray (09:09): Nie, ta część była całkiem łatwa.I wiesz, może to być spowodowane tym, że mój, mój ojciec zmarł w 2018 roku i mam wrażenie, że czas miał coś wspólnego z tym, że w końcu ruszyłem naprzód z tą książką. Jest tam wiele rzeczy, których nie chciałbym, żeby dużo czytał, co potwierdza jego podejrzenia, kiedy miałem dwadzieścia kilka lat i mieszkałem w domu i wychodziłem do czwartej lub całą noc. Jak co? Byłem

John Jantsch (09:37): Nie idziemy, tak przy okazji, nie wchodzimy w ten rozdział.

Laura Belgray (09:39): , NIE. Rozdział dziewiąty. Więc kiedy ostrzegłem mamę, żeby nie czytała, a ona to zrobiła , ale to, tak, więc przez jakiś czas była wokół tego mała blokada. On był żywy. A tak, do niedawna nie myślałem o tym świadomie. Pomyślałem, tak, to mogło mnie uwolnić. I mam tendencję do, uh, mnie pociąga Tmmi. Lubię dzielić się zbyt dużą ilością informacji. Nie jestem prywatnie w wielu sprawach. Jest kilka rzeczy, o których jestem prywatna i moje obecne życie, i są rzeczy, których nie ujawniłabym na temat mojego obecnego życia, mojego życia prywatnego z mężem lub czegoś w tym stylu. Ale ujawniając rzeczy z mojej przeszłości, czuję się trochę w pewnym sensie bezcielesny od tamtego mnie, więc to prawie tak, jakbym pisał o kimś innym. Bo to była inna osoba. Tak. Inne czasy, inna osoba.

John Jantsch (10:29): Tak.Mówiłeś wiele razy o byciu późnym rozkwitem, wiesz, z punktu widzenia kariery, myślę, że każdy, kto spojrzałby na twój obecny dorobek, powiedziałby, że jesteś całkiem spełniony. Więc, wiesz, skąd pochodzi późny rozkwit? Czy to dlatego, że mówiłeś, że nie zrobiłem tego, czego oczekiwali ludzie?

Laura Belgray (10:51): Myślę, że to część tego.To znaczy, jeśli, no wiesz, jeśli przeczytasz książkę, możesz powiedzieć, och, jakby Laura dostała możliwości od samego początku, na przykład rok po studiach, dostała tę pracę, potem tę pracę, a potem tę pracę. Ale zawsze czułem się, jakbym był na zwłoce. Wszyscy poruszali się szybciej ode mnie. Jasne. Mój pierwszy rok po studiach wszyscy szukali pracy, zdobywali staże, zdobywali, no wiesz, pracowali jako asystenci prawni, zarabiając pieniądze. A ja po prostu nic z tego nie chciałem. A ja czekałem, żeby znaleźć pracę, którą naprawdę lubię. I przez większość mojej kariery mówiłem: nie, nie chcę tego robić. Nie mogę tego zrobić, bo nie chcę. Nie jestem dobry w robieniu rzeczy, których nie chcę . Więc prace, które, mam na myśli, myślę, że po części są moim oporem wobec kultury korporacyjnej. Nigdy nie byłem tą osobą, która awansowała za każdym razem, gdy wchodziła do pokoju. I trwało to całe sześć miesięcy w mojej jednej, dziewiątej do piątej pracy. I tak nigdy nie byłem tą osobą, która porusza się w górę iw górę w mojej karierze. Jest bardzo wietrznie, bardzo wietrznie na ścieżce, a my stoimy bokiem i szukamy rzeczy, które naprawdę chcę zrobić. A znalezienie tego zajmuje trochę czasu.

John Jantsch (12:05): A teraz słowo od naszego sponsora.Wiesz, ta następna firma jest prawie tak stara jak podcast Duct Tape Marketing. Od 2010 roku hot spełnia SEO dla klientów na całym świecie. Dziś chcą podzielić się z naszymi słuchaczami kodem promocyjnym na 20%. Welcome 20 do wykorzystania w dowolnym produkcie, od tworzenia linków, blogów, infografik i nie tylko. Wejdź na hot.com, załóż bezpłatne konto już dziś i użyj tego kodu. Powitaj 20 i powiedz im, że przysłał cię John

(12:36): Masz dość marnowania cennego czasu na żmudne zadania, takie jak sporządzanie raportów, przepisywanie postów na blogu i próby personalizacji niezliczonych e-maili.Cóż, nie mów nic więcej, ponieważ mam kilka nowych narzędzi AI, które cię zaskoczą. Przedstawiamy najnowsze narzędzia AI HubSpot, asystenta treści i czat. Asystent treści wykorzystuje moc otwartego modelu GPT 3 otwartej sztucznej inteligencji, aby pomóc Ci tworzyć konspekty treści, zasięg, e-maile, a nawet kopie stron internetowych w ciągu kilku sekund. A gdyby tego było mało, stworzyliśmy Chat Spott, konwersacyjnego asystenta wzrostu, który łączy się z Twoim HubSpot CRM, zapewniając niezrównane wsparcie za pomocą poleceń opartych na czacie, możesz zarządzać kontaktami, generować raporty, a nawet prosić o aktualizacje statusu. Łatwy w użyciu CRM stał się jeszcze prostszy. Wejdź na hubspot.com/artificial-intelligence, aby uzyskać wczesny dostęp już dziś zarówno do asystenta treści, jak i czatów spott.

(13:46): Tak, myślę, że droga przygodowa jest właściwą drogą, co mm-hmm , wiesz, nie jest dla wszystkich, ale myślę, że kiedy ty, wielu ludzi, patrząc wstecz na swoje życie, powiedziałoby, tak, to była droga do zrobienia. Zanurzmy się w kilku rozdziałach, aby dać ludziom przedsmak tego, co znajdą. Jak już powiedziałem, będziemy trzymać się z dala od rozdziału dziewiątego, . Mam na myśli, że już wpakowałeś mnie w kłopoty z tytułem książki na początek. Więc tylko dlatego, że jestem takim głupkowatym facetem, jak poznałam mojego męża.

Laura Belgray (14:13): Jak poznałam mojego męża.Cóż, to jest historia o tym, jak poznałam mojego męża. Ale I

John Jantsch (14:19): Wiedz teraz

Laura Belgray (14:19): I

John Jantsch (14:20): Chcę to usłyszeć.Nie, nic nie zostanie nazwane tytułem rozdziału, jeśli nie jest to znacząca historia

Laura Belgray (14:26): . Dokładnie. Cóż, myślę, że napisałem o tym, ponieważ sposób, w jaki poznałem mojego męża, przeczy wszystkim powszechnym radom dotyczącym randek i mądrości dotyczącej tego, jak powinieneś spotkać tego jedynego. I poznałam go, jakby nasz związek nałożył się na nas obojga z okropnymi związkami, w których nie powinniśmy byli. I myślę, że powszechną radą byłoby zrobić miejsce, wiesz, ludzie mówią o Marie, która zmienia twoje życie miłosne, pozbywając się tego, co nie wywołuje radości. Zrobienie miejsca na miłość i pozbycie się bałaganu, jakim byłyby złe relacje z ludźmi, którzy ci nie służą. Prawidłowy. A jednak powiedziałbym, że to Bec absolutnie, ponieważ byłem w okropnym związku, który mnie opętał. Wiesz, osoba, która była zamężna i zdradzała, oszukiwanie na różne sposoby, trochę narcyza, kłamcę i wszystkie te rzeczy, ponieważ miałam obsesję na jego punkcie. Nie byłem czepliwym potworem Kiedy poznałem tę nową osobę, którą tak bardzo polubiłem, byłem w stanie być na uboczu, nie troszczyć się. Jasne, odpisz mi w każdej chwili. Jasne, że możesz odwołać dzisiejszy wieczór. Uh, osobą, którą zawsze chciałem być

John Jantsch (15:46): masz także tytułowy rozdział lub rozdział zatytułowany Najbardziej zmotywowana osoba, wiesz, więc to oczywiście trochę mówi o twoim poziomie ambicji

Laura Belgray (15:59): . Tak. To dlatego, że jestem absolutnie najbardziej ambitną osobą, wiesz? Nie, to jest przeciwieństwo tego. Jest to celowe wprowadzenie w błąd. Chodzi o dwie rzeczy. To jest, jestem dosłownie najbardziej zmotywowaną osobą, wiesz, ponieważ nie prowadzę, więc to ja jestem prowadzony w kółko, a tak naprawdę prowadzenie jest metaforą wielu rzeczy. Wiesz, bądź, zajmij miejsce kierowcy we własnym życiu, weź kierownicę, rządź, ty kieruj. Zawsze lubiłem odchylać się do tyłu i drzemać na siedzeniu pasażera. I jestem okropnym kierowcą, a także, po prostu nie wychodzę z żadnego z tych testów osobowości jako kierowca. Wiesz, był taki test osobowości, który krążył w pracy, a moja szefowa go zrobiła i powiedziała, że ​​jestem podwójnym kierowcą. Jestem w prawym górnym rogu prawego górnego kwadrantu, co oznacza, że ​​jestem kierowcą pod każdym względem. I byłem jak, nie wiem co, gdzie upadam w tym teście, ale wiem, że to nie podwójny kierowca . Nie jestem, nie uważam się za lidera, nigdy nie chciałem zarządzać zespołem ludzi. Nie lubię nawet sadzać ludzi na przyjęciu i mówić komukolwiek, co ma robić. I to jest istota tego rozdziału.

John Jantsch (17:15): Mówisz też o lenistwie dobry, jak dobry rodzaj i zły rodzaj. I stanowczo się z Tobą zgadzam. Myślę, że istnieje jakieś niesamowite złe lenistwo. Tak. Niektórzy ludzie postrzegają to jako zwlekanie, wiesz, jako formę złego lenistwa. I naprawdę myślę, że czasami to, co robisz, pozwala, by sprawy się zagotowały.

Laura Belgray (17:35): Zgadzam się.Więc tak, myślę, że tak jak z cholesterolem, jest dobry cholesterol i zły cholesterol, dobry tłuszcz i złe tłuszcze, jak guacamole, wiesz, awokado to dobry tłuszcz. Myślę, że jest dobry leniwy i zły

John Jantsch (17:46): W tym tygodniu.W tym tygodniu będą

Laura Belgray (17:48): Będzie lepiej.Tak. Tą drogą. Tak, dokładnie. po tym, jak wczoraj zjadłem trzy miski. . Więc myślę, że powiedziałbym, że mam jedno i drugie w równej mierze. Ja, ja identyfikuję się jako niewybaczalnie leniwa osoba i wiele osób mówi, och, nie jesteś leniwy. Spójrz, wiesz, dokonałeś rzeczy, napisałeś książkę i zrobiłeś to, zrobiłeś tamto. I powiedziałbym, że po pierwsze, dobrym rodzajem lenistwa jest tak, możliwość relaksu. Nie mierzę swojej wartości ani nie umiejscawiam jej w tym, jak ciężko pracuję. Tak. W rzeczywistości jest to dla mnie trochę oznaką wstydu, może dlatego, że piętnuję siebie jako leniwego, ale pracując zbyt ciężko, aby być przepracowanym, czuję się bardzo komfortowo leżąc i nic nie robiąc. I to jest mój naturalny stan. A jeśli mój mąż przychodzi z odkurzaczem, mam trudności z podniesieniem stóp .

(18:39): Dla mnie to dobre lenistwo, ponieważ wielu ludziom, zwłaszcza kobietom, ciężko jest nic nie robić.Mają naprawdę ciężko z pustym miejscem w naszym kalendarzu, co jest czymś, co lubię, uwielbiam, kiedy nie ma nic w moim kalendarzu. Mój ulubiony rodzaj dnia to pusty. Tak. I to jest to, co moim zdaniem jest dobrym lenistwem, ponieważ ludzie się z tym zmagają. Walczą o to, by lubić relaks i czuć się dobrze, nie robiąc czegoś w każdej chwili. A potem zły leniwy jest, powiedziałbym, to, co nazywam strachem ubranym w piżamę. To jest opór. Opór przed robieniem tego, co wiesz, że musisz zrobić. Strach przed wykonaniem niewystarczająco dobrej pracy. Stąd bierze się złe zwlekanie. Tak. To tak, jakby odłożyć to na później, ponieważ tak bardzo się boisz, że nie zrobisz tego dobrze lub nie wyrzucisz tego z parku i tak, to się kończy, to bardzo mnie powstrzymywało w moim życiu,

John Jantsch (19:33): Wiesz, i to jest rodzaj stresu, z którego nie zdajesz sobie sprawy.Myślę, że wiele razy, wiesz, jest wers ze Szkarłatnej litery, kiedy bohaterka, wiesz, jest w końcu uwolniona od całej winy i wstydu, które zostały na nią nałożone i czy nie, ona nie znała ciężar, dopóki nie poczuła wolności. I myślę, że wiele z tego tak na nas działa. To tak, jakbyśmy nie zdawali sobie sprawy, jak bardzo te rzeczy nas obciążają, dopóki nie uwolnimy się od tego, och tak, wiesz, i wtedy jesteś jak, cholera jasna, to było, jestem dużo lżejszy. To było, wiesz, to zdecydowanie mnie obciążało. Tak. Więc chcę zrobić jeszcze jeden, jeszcze jeden rozdział, jak być popularnym.

Laura Belgray (20:09): Jak być popularnym.To było mniej więcej w tym roku, kiedy zmieniłem szkołę. I to nie było typowe od, no wiesz, szkoły publicznej do eleganckiej prywatnej szkoły z internatem czy coś w tym rodzaju, gdzie był to oczywisty szok kulturowy. To było z jednej prywatnej szkoły do ​​drugiej prywatnej szkoły. Nastąpił szok kulturowy. Były zupełnie inne miejsca. A moja, wiesz, moja była prywatna szkoła, w której chodziłem przez 11 lat, była jak wyluzowana progresywna szkoła, w której można by powiedzieć, no wiesz, gdzie po oddaniu arkuszy testowych można po prostu przejść się po sali , powiedz, co dostałeś, co dostałeś? Dostajesz, a potem nowa szkoła była szkołą dla dziewcząt, bardzo tradycyjną i trochę zaawansowaną i konkurencyjną. Konkurencyjny. I wiesz, gdybyś powiedział, co byś dostał? Osoba chciałaby odsunąć swoją gazetę od Ciebie i zagnij róg, zakryj go ramieniem i powiedz, że to nie twoja sprawa.

(21:06): Ale tak, więc ten rozdział jest głównie o tym, jak próbuję się tam zmieścić i sprzecznościach, wiesz, powinieneś wyglądać bez wysiłku i mieć odpowiednie buty, które są zdarte od lat, wiesz , słone powietrze, korozja na jachcie tatusia i naprawdę wyluzuj.I był tam pewien rodzaj preppy starej estetyki pieniędzy. I wiesz, ta sprzeczność polega na tym, że musisz ciężko pracować i nie powinieneś być widziany, jak ciężko pracujesz, co jest zupełnie jak w naszej obecnej kulturze biznesowej online. Nie jesteś, powinieneś być uosobieniem spokoju. A jednak wciąż mamy ludzi, którzy krzyczą na nas, żebyśmy się spieszyli. I jest takie zamieszanie między grindowaniem a kulturą anty, antykultową, kulturą anty-hussle i kulturą pośpiechu, a bycie w naszej, w mojej nowej szkole nazywało się Bycie Grindem. I nie miałeś być grinderem, ale miałeś mieć dobre stopnie.

(22:06): Ale wiesz, puentą tego rozdziału jest to, że w zasadzie próbowałem, naprawdę chciałem mieć buty jak wszyscy inni.Wiedziałem, że potrzebuję tego prawa. Trochę poobijany, połamany w skórzanych butach żeglarskich. A ja, moja mama, błagałam mamę, żeby mi kupiła parę, a ona kupiła mi parę Docksiderów albo Topsiderów, zapomniałam jakiej firmy. Tak. Ale były tak jagodowe i były rażąco dziewicze świeże. Taka błyszcząca skóra , tak błyszczące nieskazitelnie. Kupiłem więc pilnik do drewna i przetarłem je, sam przetarłem własnoręcznie pewnego popołudnia po szkole. A potem wynik był taki, że wyglądali na szalonych. , w żaden sposób nie wyglądałem na preppy dzieciaka, którego tatuś miał łódkę

John Jantsch (22:56): . Wyglądało na to, że właśnie wszedłeś do fabryki.

Laura Belgray (22:59): Tak.Ja i, a potem zaatakowany przez Tygrysa

John Jantsch (23:03): . Cóż, Lauro, wspaniale było znów cię dogonić i zatrzymać się przy podcaście marketingowym Duct Tape. Nie powiedziałaby ludziom, gdzie mogą się z tobą skontaktować i być może wziąć, odebrać kopię Twardych cycków.

Laura Belgray (23:15): Tak, proszę.Cóż, możesz połączyć się ze mną @talkingshrimp.com. To mój cyfrowy dom i jestem głównie na Instagramie, tak jak w Laura Belgray. Więc proszę, połącz się ze mną w jednym z tych miejsc. Ale chcesz zdobyć kopię Tough Titties lub kilka kopii, a wtedy odblokujesz więcej bonusów. Właściwie będę mieć szkolenia z pisania i tym podobne, mimo że to nie jest książka o copywritingu, czyli @toughtittiesbook.com i wszyscy sprzedawcy książek są tam reprezentowani, wszyscy, którzy się liczą. Więc proszę, wpadnij i zdobądź kopię lub kilka, są świetne jak ustawione twarde cycki, wiesz, musisz zdobyć co najmniej dwa i wypełnić formularz, a otrzymasz bonusy.

John Jantsch (23:59): Niesamowite.Cóż, znowu, tak jak powiedziałem, doceniam to, że poświęciłeś kilka chwil, aby zatrzymać się na pokazie i mam nadzieję, że pewnego dnia ponownie wpadniemy na ciebie w drodze.

Laura Belgray (24:07): Bardzo bym chciała.Dziękuję bardzo za przyjęcie mnie.

John Jantsch (24:10): Hej, właściciele agencji marketingowych, wiecie, mogę nauczyć was kluczy do podwojenia biznesu w zaledwie 90 dni lub zwrotu pieniędzy.Brzmi interesująco. Wszystko, co musisz zrobić, to uzyskać licencję na nasz trzyetapowy proces. To. Pozwoli ci to sprawić, że twoi konkurenci staną się nieistotni, naliczysz premię za swoje usługi i skalujesz być może bez dodawania kosztów ogólnych. A oto najlepsza część. Możesz licencjonować cały system dla swojej agencji, po prostu uczestnicząc w nadchodzącym intensywnym przeglądzie certyfikacji agencji, po co tworzyć koło? Skorzystaj z zestawu narzędzi, których tworzenie zajęło nam ponad 20 lat. I możesz je mieć już dziś. Sprawdź to na stronie dtm.world/certification. To certyfikacja DTM World Slash.