Najbardziej znane wirusy komputerowe w naszej historii

Wirusy komputerowe, które obecnie oferują ponad miliard wyników wyszukiwania w Google, są jednym z fundamentów wszystkiego, co przychodzi na myśl związanego z informatyką. Jest to jedno z tych nazwisk, które na stałe zakorzeniły się w kulturze ogólnej. Zdecydowana większość osób korzystających obecnie z komputerów słyszała o wirusach komputerowych w taki czy inny sposób.

Pokolenia, które najprawdopodobniej rozpoznają termin „wirus komputerowy”, to milenialsi i pokolenie Z, ponieważ okres między latami 90. a 2010. był złotą erą wirusów „starej szkoły”. Wcześniejsze lub późniejsze pokolenia spoza tego okresu prawdopodobnie nie będą zbyt zaznajomione z tym terminem, a przynajmniej z tym, co pierwotnie sugerowało w historii. Kultowy status wirusów zdecydowanie się utrzyma, ponieważ przeniknęły one każdą warstwę technologii, spowodowały spustoszenie i zmusiły przemysł do całkowitego zreformowania swoich środków bezpieczeństwa.

Tak długo, jak istnieje cyfrowy rurociąg, przez który „napastnicy” mogą się czołgać, w Internecie będą czyhać zagrożenia bezpieczeństwa. Dziś jednak termin „wirus” jest znacznie mniej spopularyzowany, ponieważ natura tych błędów uległa zmianie i oczywiście ewoluowała. Tak więc, wraz z ewolucją wirusów, oprogramowanie antywirusowe stało się dostępne. Oprogramowanie to jednocześnie przystosowało się również do ochrony przed zagrożeniami.

Zanim jednak docenimy najbardziej znane wirusy komputerowe w historii, przyjrzyjmy się; czym jest wirus komputerowy, wraz z pewnym tłem, a także spojrzeniem wstecz w historii. Na koniec przyjrzyjmy się bliżej każdemu indywidualnemu przypadkowi i wymyślmy kilka wniosków dotyczących cyberbezpieczeństwa.

Czym są wirusy komputerowe

Co przychodzi ci na myśl, gdy myślisz o słowach „robak” lub „robak”? Dla wielu osób słowa te przywołują mentalne obrazy biologicznych bakterii lub wirusów. Inni automatycznie pomyślą o zagrożeniach komputerowych, ponieważ tak je popularnie nazywano. Okazuje się, że z założenia wirus komputerowy ma wiele wspólnego z wirusem biologicznym.

Tak więc zdefiniowanie wirusa komputerowego jest nieco skomplikowane, ponieważ często był używany jako ogólna nazwa dla wszystkich infekcji programowych - co jest technicznie niepoprawne. Ważne jest, aby zrozumieć, że wirusy różnią się od złośliwego oprogramowania, takiego jak ransomware lub spyware. W rzeczywistości „złośliwe oprogramowanie” byłoby poprawnym ogólnym terminem dla całego złośliwego oprogramowania, w tym wirusów. Przyjrzyjmy się poniższym definicjom, pochodzącym z trzech różnych źródeł;

Polecane dla Ciebie: 10 najlepiej sprzedających się programów zabezpieczających Internet (antywirusy i zabezpieczenia).

Wikipedii

Wikipedia twierdzi, że termin „wirus komputerowy” jest „niewłaściwie używany”, gdzie jest nieprawidłowo używany do zdefiniowania również innego „złośliwego oprogramowania”. Sam termin został po raz pierwszy użyty w 1985 roku przez Freda Cohena. Kluczowa różnica między wirusem a innym złośliwym oprogramowaniem polega na tym, że wirusy nie zawsze powodują zniszczenie lub ukrywają się. Zasadniczo wirus wstrzykuje się do programów komputerowych i sam się replikuje, podobnie jak wirus biologiczny. Z drugiej strony złośliwe oprogramowanie to wszechogarniający termin obejmujący wszystko, od oprogramowania ransomware (główny problem dzisiejszego cyberbezpieczeństwa) po „robaki” trojańskie.

Norton

Według Nortona, wśród najbardziej znanych nazw oprogramowania antywirusowego, wirus komputerowy rozprzestrzenia się między „hostami” i replikuje się. Oprócz tego Norton dodaje, że podobnie jak wirus biologiczny, wirus komputerowy nie może się replikować bez „komórki gospodarza” i bez „pliku lub dokumentu” do zainfekowania. Wirus będzie „uśpiony” na komputerze hosta i będzie infekował, dopóki nie zostanie usunięty.

Śr

AVG, inna legendarna nazwa oprogramowania antywirusowego, twierdzi, że wirus komputerowy jest „jednym z najstarszych rodzajów zagrożeń komputerowych”. Firma zauważa, że ​​wirusy te atakują dysk twardy, spowalniają działanie komputera i po drodze uszkadzają dane. AVG dalej wyjaśnia zamieszanie, wyjaśniając, że termin „złośliwe oprogramowanie” to połączenie „złośliwego” i „oprogramowania” – stąd złośliwe oprogramowanie.

Firma AVG sporządziła listę, zwracając uwagę na kluczowe różnice między wirusami a innymi rodzajami złośliwego oprogramowania;

• Trojany to rodzaj złośliwego oprogramowania, które „otwiera bramy” dla innego złośliwego oprogramowania, podobnie jak koń trojański.
• Ransomware to złośliwe oprogramowanie, którego celem jest przejmowanie plików i szyfrowanie ich, a następnie atakujący żądają okupu (pieniędzy) od ofiar w zamian za skradzione dane.
• Robaki to złośliwe oprogramowanie zaprojektowane do przeskakiwania do sieci.
• Adware, złośliwe oprogramowanie, które zalewa ofiary „niechcianymi reklamami”, a następnie kopie dziury, aby wprowadzić inne złośliwe oprogramowanie.

Aby dodać do tego, Norton sporządził listę różnych typów wirusów komputerowych, z których niektóre to;

• Wirus rezydentny, który umieszcza się w pamięci komputera.
• Porywacz przeglądarki, który przekierowuje do złośliwych stron internetowych.
• Wirus sektora rozruchowego, który jest aktywowany po podłączeniu zainfekowanego USB do komputera.

Kalendarium najbardziej znanych wirusów komputerowych

Po zapoznaniu się z podstawami i szczegółami technicznymi wirusów komputerowych, rzućmy okiem na trochę danych historycznych. Pomysł wirusa komputerowego był właściwie omawiany w zupełnie innej epoce. W latach czterdziestych John von Neumann był wykładowcą na Uniwersytecie Illinois. Jego praca, opublikowana w 1966 roku, zatytułowana „Teoria samoreprodukujących się automatów”, była pierwszą tego rodzaju na temat reprodukcji programów komputerowych. Jak widać poniżej, wirusy znacznie się rozwinęły od tego czasu w następnych dziesięcioleciach.

Przyjrzyjmy się zatem niektórym z najbardziej znanych wirusów w historii, począwszy od roku 2000, a konkretnie tym, które spowodowały wielomiliardowe szkody w branży;

1971, Pełzający robak

Robak creeper, napisany przez Boba Thomasa, został po raz pierwszy wykryty w sieci ARPANET (wczesna wersja Internetu) i był eksperymentalnym oprogramowaniem, które „samoreplikowało się”. Infekował komputery z systemem operacyjnym TENEX w tamtym czasie. Być może nie znajduje się na szczycie listy pod względem rozgłosu, ale warto o nim wspomnieć jako o dziadku ciężkich graczy poniżej. Robak ten został później dezaktywowany przez program o nazwie „The Reaper”.

2000, KOCHAM CIĘ

Niektórzy z nas pamiętają słynnego wirusa ILOVEYOU, który spowodował wówczas szkody w wysokości 15 miliardów dolarów. Został stworzony przez studenta z Filipin w celu bezpłatnego korzystania z usług online. Najwyraźniej nie był świadomy konsekwencji tego, co zrobił. Wirus działał w ten sposób, że wysyłał fałszywe „listy miłosne”, zamaskowane jako pliki tekstowe. Sposób, w jaki działał, polegał na tym, że zaraz po zainfekowaniu maszyny wysyłał e-maile i w ten sposób replikował się na inne maszyny. Po utworzeniu wirus szybko rozprzestrzenił się na miliony komputerów.

Może Ci się spodobać: Rosnące zapotrzebowanie na cyberbezpieczeństwo: 10 wskazówek, jak zachować ochronę online.

2001, KLEZ

Prawdopodobnie jeden z trzech najbardziej destrukcyjnych wirusów, jakie kiedykolwiek stworzono, KLEZ spowodował szkody o wartości około 20 miliardów dolarów, a także zainfekował blisko 10% wszystkich komputerów online w tamtym czasie. Wirus istniał w kilku formach, fałszował i wysyłał fałszywe wiadomości e-mail, a także dominował nad innymi wirusami. Zasadniczo replikował się i rozprzestrzeniał poprzez sieci, zyskując za każdym razem niszczycielską zdolność.

2001, KOD CZERWONY

W tym samym roku, w którym wydano KLEZ, powstał CODE RED, infekując około 1 miliona maszyn. Wirus wyświetlał słowa „Zhakowany przez Chińczyków!” na zainfekowanej stronie. CODE RED przebiegł całkowicie z pamięci komputera, w większości bez śladu. Wyrządzając szkody szacowane na 2,4 miliarda dolarów, wirus przeprowadzał nawet rozproszone ataki typu „odmowa usługi” (DDoS) na strony rządowe, takie jak oficjalna strona internetowa Białego Domu USA.

2003, SOBIE

Wyrządzając 30 miliardów dolarów szkód na całym świecie, SOBIG został wydany w różnych wariantach; Sobig wersja A, do wersji F jest najcięższa. Po raz kolejny wirus ten rozprzestrzeniał się za pośrednictwem poczty elektronicznej, podszywając się pod autentyczne oprogramowanie. SOBIG spowodował problemy w branży lotniczej, a także w wielu innych sektorach. Co ciekawe, twórca tego wirusa nigdy nie został złapany.

2003, KLAMRA

Po SOBIG, w tym samym roku inny wirus o nazwie SLAMMER krążył po sieci World Wide Network. Zasadniczo był to wirus SQL, który spowodował wówczas szkody o wartości ponad miliarda dolarów. Działał, dołączając się do losowych adresów IP, replikując się po drodze i atakując wszelkie dane, które mógł znaleźć. Następnie wirus uruchamiał ataki DDoS na serwery internetowe. Wirus ten zaatakował banki, bankomaty i inne instytucje finansowe. SLAMMER istniał prawie do dziś, przeprowadzając ataki ponownie aż do 13 lat później w 2016 roku.

2004, MÓJ DOOM

Dochodzimy do mistrza, MYDOOM. MYDOOM to najbardziej znany wirus, jaki kiedykolwiek stworzono, powodując w tamtym czasie szkody o wartości około 40 miliardów dolarów, który istnieje do dziś w postaci setek tysięcy e-maili „phishingowych”. Wirus był tak potężny, że był odpowiedzialny za całkowite globalne spowolnienie Internetu. Podobnie jak większość innych na liście, MYDOOM rozprzestrzeniał się za pośrednictwem poczty elektronicznej, replikując się na miliony komputerów, ale różnica polegała na tym, że podłączał zainfekowane komputery do koncentratora „botnetu” i wykorzystywał je w celu przeprowadzania ataków DDoS na serwery i strony internetowe. Nawet przy dużych nagrodach stanowiących zachętę dla specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa twórca nigdy nie został złapany.

2007, ZEUS

Szacuje się, że ZEUS spowodował szkody w wysokości około 3 miliardów dolarów i zainfekował głównie sektor finansowy. ZEUS był prawdopodobnie dominującym wirusem bankowym w tamtym czasie, który zainfekował tysiące firm na całym świecie. Celem innego botnetu, takiego jak MYDOOM, ale nie aż tak poważnego, ZEUS była kradzież danych i pieniędzy. Następnie byłyby one przesyłane na ukryte konta bankowe za pośrednictwem koncentratorów botnetów. Pochodząca z Europy Wschodniej duża grupa zaangażowana w tworzenie wirusa została w większości aresztowana w Stanach Zjednoczonych.

2017, WANNACRY

WANNACRY był kombinacją wirusa i oprogramowania szpiegującego typu ransomware, powodując straty szacowane na 4 miliardy dolarów na całym świecie. Zasadniczo wirus replikował się w postaci oprogramowania ransomware na setkach tysięcy komputerów, zmuszając szpitale, firmy i rządy do płacenia za skradzione dane. Jeśli płatność nie została odebrana, wirus zniszczyłby systemy i pliki, o których mowa.

WANNACRY wciąż żył i miał się dobrze także w zeszłym roku. We wrześniu 2020 r. wirus uderzył w amerykański sektor szpitalny, poważnie zakłócając branżę medyczną.

Może Cię również zainteresować: Czy wybrać oprogramowanie antywirusowe czy VPN? Dowiedzmy Się!

Dania na wynos, aby zawsze być bezpiecznym w Internecie

Podobnie jak w Gwiezdnych Wojnach, istnieje „ciemna” i „jasna strona” Mocy. Jeśli rozumiemy, że Siłą jest Internet, to ciemną stroną jest złośliwe oprogramowanie, a jasną stroną cyberbezpieczeństwo. Obecnie twórcy złośliwego oprogramowania koncentrują się na tym, co zapewnia im największy zwrot z inwestycji (ROI), takim jak oprogramowanie ransomware, ale przy ogólnie zaawansowanych zabezpieczeniach atakowanie systemów jest obecnie znacznie trudniejsze. Te, które nadal to robią, dostosowują swoje wektory ataku (rodzaje ataków) za pomocą bardzo wyrafinowanego złośliwego oprogramowania.

Co możesz zrobić, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo w Internecie? Dzięki regularnym aktualizacjom systemu operacyjnego, odpowiedniemu oprogramowaniu antywirusowemu i chroniącemu przed złośliwym oprogramowaniem, a także dobrej sieci VPN, Ty i Twoja firma powinniście być bezpieczni przed złośliwym oprogramowaniem.