Prawa autorskie do muzyki: ochrona i prawa autorskie do swojej muzyki

Za każdą licencją licencyjną, wypłatą za transmisję i licencją na synchronizację zawsze stoją prawa autorskie i właściciel praw autorskich. Jeśli zastanawiasz się nad zarabianiem pieniędzy na komponowaniu muzycznym lub nagraniu dźwiękowym i chcesz mieć pewność, że ludzie nie ukradną Twojej pracy, musisz znać swoje prawa autorskie.

Jednak prawa autorskie do muzyki są notorycznie skomplikowane. Każda część utworu muzycznego ma swoje własne prawa autorskie, a tantiemy są podzielone między artystów, autorów piosenek, wytwórnie i wydawców (szczegóły tych podziałów są negocjowane). Ponadto istnieją różni pośrednicy, od agencji windykacyjnych po dystrybutorów, którzy ułatwiają pobieranie tantiem.

Naszym celem jest wyjaśnienie zamieszania wokół praw autorskich, wyjaśniając, jak one działają, jakie zapewniają zabezpieczenia i jak chronić swoją muzykę.

Najpierw omówimy podstawy:

Co to są prawa autorskie do muzyki?

Kompozycja muzyczna lub nagranie jest uważane za dzieło sztuki objęte prawami autorskimi. Wśród tych praw są wyłączne prawa do redystrybucji i powielania utworu, a także prawa licencyjne, które pozwalają właścicielowi na zarabianie tantiem.

Dwa rodzaje muzyki autorskiej: mistrz i kompozycja

Możesz pomyśleć, że utwór, który słyszysz w radiu, ma jedno prawo autorskie, które należy do artysty, którego głos słyszysz. Tak jednak nie jest. Może być prawdą, że artysta nagrywający nie zarobił żadnych pieniędzy na tym radiu w niektórych częściach świata.

Ponieważ każdy nagrany utwór muzyczny posiada dwa prawa autorskie: jedno do kompozycji muzycznej, a drugie do samego nagrania dźwiękowego.

Kompozycja

Prawa autorskie do kompozycji chronią podstawową kompozycję artystyczną: układ nut, melodii i akordów. Wydawcy muzyczni (którzy są również właścicielami niektórych praw autorskich) zarządzają nimi i przechowują je w imieniu autorów piosenek, autorów tekstów i kompozytorów.

Nagrywanie główne

Prawa autorskie mają zastosowanie do określonych nagrań dźwiękowych lub „nagrań wzorcowych”, które zawierają określony wyraz podstawowej kompozycji muzycznej stworzonej przez co najmniej jednego wykonawcę lub wykonawcę nagrania. Zwykle prawa te należą do wykonawców i ich wytwórni.

Są chwile, kiedy autorzy piosenek i artyści to ta sama osoba – jeśli mówimy o zespołach, które zarówno piszą, jak i nagrywają własne piosenki. Nawet wtedy przemysł muzyczny będzie traktował osobno autorów piosenek i artystów nagrywających.

Proces nigdy nie jest tak prosty, jak mogłoby się wydawać – pomyśl o coverach, samplowanych tekstach, cytowanych tekstach, zewnętrzni producenci, autorzy tekstów, którzy pomagają, itp. Ustalenie praw autorskich do utworu muzycznego może być skomplikowane.

Kiedy powstają prawa autorskie?

Mówiąc najprościej, ochrona praw autorskich zaczyna się, gdy tylko muzyka zostanie naprawiona. Istnieją różne rodzaje praw autorskich do muzyki, które mają bardzo różne znaczenia.

W przypadku muzyki lub tekstów prawa autorskie są tworzone automatycznie, jeśli utwór został nagrany, wydrukowany lub w inny sposób spisany – nawet jeśli znajduje się na zmiętej serwetce.

Jednak w przypadku nagrań wzorcowych prawa autorskie są tworzone, gdy tylko dźwięki zostaną utrwalone na nośniku, na którym mogą być odbierane, odtwarzane lub przekazywane w inny sposób, zgodnie z definicją Urzędu Praw Autorskich Stanów Zjednoczonych. Może to być ścieżka cyfrowa, dysk, taśma lub w innym formacie.

Niemniej jednak może być konieczne podjęcie dodatkowych kroków, aby upewnić się, że prawa autorskie są faktycznie egzekwowane po utworzeniu oryginalnych praw autorskich, gdy tylko utwór muzyczny zostanie naprawiony. W Europie nie trzeba w ogóle rejestrować praw autorskich, aby uzyskać pełną ochronę praw autorskich; jednak w Stanach Zjednoczonych musisz zarejestrować prawa autorskie w Urzędzie ds. Praw Autorskich.

Wyłączne prawa posiadane przez właścicieli praw autorskich

Opłaty licencyjne są generowane, gdy profesjonaliści muzyczni udzielają licencji na swoje wyłączne prawa innym stronom, więc te prawa pozwalają im zarabiać pieniądze (a także chronią ich oryginalną pracę):

1. Odtwórz dzieło chronione prawem autorskim

Jako pierwsze prawo właściciele praw autorskich mogą drukować płyty CD lub winylowe kopie dzieł chronionych prawem autorskim i przesyłać je strumieniowo za pomocą usług przesyłania strumieniowego. Za każdym razem, gdy ktoś odtwarza piosenkę w serwisie streamingowym, aktywuje zarówno nagranie dźwiękowe (tzw. master), jak i leżące u jego podstaw dzieło muzyczne (kompozycję).

Dlatego wszystkie utwory w katalogu usługi przesyłania strumieniowego muszą być objęte licencją właścicieli praw autorskich. Główny właściciel praw autorskich otrzymuje tantiemy za przesyłanie strumieniowe, podczas gdy posiadacz kompozycji otrzymuje tantiemy mechaniczne.

2. Twórz dzieła pochodne na podstawie dzieła chronionego prawem autorskim

Pochodną wersję kompozycji może utworzyć tylko właściciel praw autorskich (lub jego pozwolenie). Każdy utwór muzyczny, który zawiera główne elementy oryginalnego utworu objęte prawami autorskimi, jest uważany za utwór pochodny.

Osoby trzecie, które chcą tworzyć dzieła pochodne kompozycji lub nagrania wzorcowego, będą potrzebowały licencji na synchronizację (dla strony kompozycji) lub licencji na użytkowanie wzorca (dla strony wzorcowej). Dzieło pochodne to połączenie audiowizualne, które zawiera utwory w większym dziele, takim jak program telewizyjny, film lub gra wideo.

Pochodny utwór muzyczny (pomyśl o remiksach i okładkach) jest nieco bardziej złożony: aby kwalifikować się jako utwór pochodny, utwór leżący u jego podstaw musi zostać włączony do nowego, oddzielnego utworu. Na przykład remiksowanie i samplowanie utworu wymaga zarówno licencji na użycie wzorca, jak i licencji na synchronizację (ponieważ wykorzystują wzorzec i kompozycję do tworzenia nowych dzieł chronionych prawem autorskim).

Strony licencjonujące (lub ich odpowiedni przedstawiciele) oraz właściciele praw autorskich negocjują licencje na synchronizację i użytkowanie główne jeden na jednego.

3. Zrób publiczne kopie dzieła chronionego prawem autorskim

Prawa autorskie chronią prawo autora do tworzenia nowych kopii kompozycji lub nagrania, a także prawo posiadacza (lub osoby upoważnionej) do sprzedaży tych kopii.

Obecnie wypłaty strumieniowe służą do pokrycia praw do dystrybucji nagrań dźwiękowych. Jednak dystrybucja kompozycji ma miejsce tylko wtedy, gdy sama kompozycja zostanie wydana i sprzedana (na przykład sprzedaż nut).

4. Wykonuj pracę publicznie

Autor ma wyłączne prawo do publicznego wykonywania swojej pracy na podstawie praw autorskich. Nie musi to być występ na żywo – kwalifikuje się każdy rodzaj transmisji w przestrzeni publicznej. Występy publiczne obejmują pokazy na żywo, występy, muzykę odtwarzaną w miejscach publicznych, takich jak bary i kluby, audycje radiowe i telewizyjne, a nawet strumieniowe przesyłanie dźwięku na Spotify.

Twórcy piosenek i wydawcy uzyskują większość swoich przychodów z tantiem za wykonanie, ale kraj, w którym mieszkają, określa, czy artyści nagrywający otrzymują tantiemy za wykonanie.

W większości krajów zarówno właściciele kompozycji, jak i właściciele głównych praw autorskich mają prawa do wykonywania (prawa do wykonywania nagrań artystów są czasami nazywane „prawami pokrewnymi” lub „prawami pokrewnymi”). Jeśli artysta nagrywający zamieszkuje w jednym z tych krajów, prawa pokrewne są dostępne dla wszystkich wykonań w tych krajach.

Są jednak dwie implikacje, ponieważ nie ma wśród nich USA. Po pierwsze, właściciele mistrzów nie otrzymują tantiem za występy publiczne w USA. Drugim problemem jest to, że nagrania stworzone przez mieszkańców USA nie generują sąsiednich opłat licencyjnych – nawet jeśli są odtwarzane w brytyjskich stacjach radiowych.

5. Wykonywanie dzieła chronionego prawem autorskim publicznie za pośrednictwem cyfrowej transmisji dźwięku

Prawa do cyfrowego wykonania są wyłączne dla Stanów Zjednoczonych i kilku innych krajów i mają na celu zrównoważenie braku praw pokrewnych w radiu cyfrowym.

Podobnie jak prawa pokrewne w Stanach Zjednoczonych, prawa do cyfrowego wykonania mają zastosowanie WYŁĄCZNIE do usług cyfrowych, takich jak Pandora i SiriusXM, a NIE do tradycyjnego radia (lub jakiegokolwiek innego rodzaju publicznego wykonania). W związku z tym amerykański przemysł nagraniowy będzie płacić tantiemy za wykonanie tylko artystom nagrywającym, których muzyka jest odtwarzana w cyfrowych radioodbiornikach.

6. Publicznie wyświetlaj pracę!

Oprócz praw autorskich, innym rzadziej używanym prawem jest publiczne wyświetlanie. Sztuka wizualna i literatura są bardziej podatne na to prawo — w muzyce stanowią one znikomą część rzeczywistych dochodów z tantiem.

W przypadku nagrań dźwiękowych nie ma „praw do druku”, ponieważ tak naprawdę nie można ich „wyświetlić”. Może to jednak mieć znaczenie, jeśli na przykład etykieta drukuje słowa piosenki (część kompozycji) na płycie CD lub jeśli usługa strumieniowego przesyłania muzyki wyświetla słowa piosenek swoim użytkownikom. W takim przypadku należy nabyć niedrogą licencję na druk.

Zasadniczo wszystkie rodzaje opłat licencyjnych w branży muzycznej – niezależnie od tego, czy dotyczą kompozycji, czy strony głównej – pochodzą z praw wyłącznych wymienionych powyżej. Prawo nr 4 jest rekompensowane przez tantiemy za publiczne występy, prawo nr 1 jest rekompensowane przez tantiemy mechaniczne, licencje na synchronizację i opłaty za użytkowanie główne rekompensują obie strony za prawo nr 2 itd. Prawa autorskie zapewniają, że artyści otrzymują wynagrodzenie, gdy są im należne.

Podstawy muzycznego prawa autorskiego

Wiesz już, co chroni prawo autorskie do muzyki, ale jak działa prawo autorskie? Poniżej wyjaśniamy podstawy.

1. Dzieło chronione prawem autorskim musi być oryginalne

Kluczowym aspektem praw autorskich do muzyki jest to, że jest to unikatowe dzieło autora: nie musi być nowe ani rewolucyjne – Urząd Praw Autorskich nie będzie twoim krytykiem – ale musi być oryginalny.

Jak określasz oryginalność? W razie potrzeby zostanie to ustalone przez sąd. Jednym z najczęstszych sposobów obrony w procesach o naruszenie praw autorskich do muzyki jest twierdzenie, że utwór nie jest oryginalny, a zatem nie jest chroniony prawem autorskim. Właściciel praw autorskich do jednego dzieła, który pożycza od innego (powiedzmy, że obaj używają tego samego idiomu w tekście), nie może domagać się naruszenia drugiego.

2. Naruszenia prawa autorskiego muszą zostać udowodnione w sądzie

Omówiliśmy już kilka wyłącznych praw, które posiada właściciel praw autorskich – dlatego każdy, kto je narusza, jest uważany za naruszającego prawa autorskie. W większości przypadków naruszenie praw autorskich będzie skutkować wysoką wypłatą odszkodowania – jeśli zostanie udowodnione w sądzie.

Po pierwsze, konieczne jest ustalenie, czy doszło do naruszenia praw autorskich. Wymaga to udowodnienia:

• Wykonano kopie dzieła chronionego prawem autorskim
• Istnieje „trwale podobna” kopia oryginału

Aby zbadać drugi punkt, sąd zwykle stosuje mieszankę analizy ilościowej i jakościowej, aby móc określić, w jakim stopniu i na ile kopiowany utwór jest podobny do oryginalnego źródła – i czy jest do niego wystarczająco porównywalny. Generalnie sąd przywiązuje większą wagę do zakresu kopiowania niż ilości – próbki krótsze niż 2 sekundy mogą zostać uznane za naruszenie, jeśli jest reprezentowany „charakter” oryginalnej kompozycji.

Nieco ciekawsze jest wykazanie, że dzieło chronione prawem autorskim zostało skopiowane. Przede wszystkim naruszenie praw autorskich nie musi być umyślne. Załóżmy, że użyłeś próbki z pakietu internetowego, w którym stwierdzono, że wszystkie jego próbki są bezpłatne i objęte licencją Creative Commons. Odpowiedzialność za naruszenie praw autorskich będzie nadal obowiązywać, nawet jeśli próbka nie miała być częścią dzieła chronionego prawem autorskim.

Sędzia musi również ustalić, że potencjalny naruszyciel miał dostęp do materiałów chronionych prawem autorskim lub mógł je zobaczyć lub uzyskać. Ten sam materiał na papierze może wygenerować niezależnie dwie osoby. Nawet jeśli ich prace są w 100% identyczne, jeśli żaden z nich nie miał dostępu do drugiego – na przykład jeśli był przechowywany w bunkrze i nie został opublikowany – obaj będą posiadać uzasadnione prawa autorskie. Jest to oczywiście nieprawdopodobny scenariusz, ale zgodnie z prawem autorskim jest to w rzeczywistości możliwe.

Należy jednak pamiętać, że pojęcie dostępu nie oznacza dowodu, że naruszający fizycznie uzyskał dostęp do materiałów copywritera. W każdym razie, ponieważ praca została umieszczona na otwartej platformie, takiej jak YouTube, należy ustalić, że sprawca naruszenia miał do tego możliwość.

3. Wytwórnie płytowe zazwyczaj zarządzają (i posiadają) prawa autorskie do nagrań wzorcowych

Wytwórnia może być głównym właścicielem głównych praw autorskich lub po prostu stroną umowy, nabywając prawo do wykorzystywania głównych praw autorskich w imieniu artystów (i zachowując część przychodów z umowy). Wytwórnie płytowe zwykle zajmują się tantiemami i prawami autorskimi do dzieł, które wyprodukowały.

Często zdarza się, że wytwórnie podpisują kontrakty z wykonawcami jeszcze przed nagraniem (nagraniem), a następnie płacą za proces nagrywania, stając się właścicielem głównych praw autorskich. Zgodnie z umową nagraniową wytwórnia dzieli się z artystą częścią przychodów.

Istnieje jednak rosnąca tendencja do wzmacniania pozycji artystów poprzez umowy „licencyjne”. Dzieje się tak, gdy artysta tworzy nagranie (w ten sposób nabywa główne prawa autorskie), a następnie udziela wytwórni licencji na to istniejące nagranie na określony czas. Artysta zachowuje w ten sposób prawa do swojej muzyki, a także pełną kontrolę nad nią.

4. Wydawcy są odpowiedzialni za egzekwowanie autorskich praw majątkowych do kompozycji

Prawami autorskimi do kompozycji zarządzają zwykle wydawcy, podobnie jak prawami głównymi zarządzają wytwórnie.

Prawa autorskie do kompozycji różnią się jednak od praw autorskich nadrzędnych. Udział autora, który odnosi się do praw przysługujących twórcy utworu, jest pierwszym i najważniejszym rodzajem praw autorskich. Zwykle prawa autorskie wynoszą 50% – choć może się to różnić w zależności od kraju, a nawet rodzaju tantiem.

Poza tym 50 procent praw autorskich trafia do wydawcy, chociaż część z nich trafia również do autora piosenek. W zamian za swoje usługi autorzy piosenek przekazują wydawcy procent udziału swojego wydawcy, gdy podpisują umowę wydawniczą. Może wynosić od 10 do 100 procent udziału wydawcy, a czas trwania waha się od całego okresu obowiązywania praw autorskich do kilku lat. Różni się to w zależności od charakteru organizacji wydawniczej.

5. Prawa autorskie trwają 70 lat po śmierci właściciela

Ochrona praw autorskich trwa zwykle 70 lat po śmierci ostatniego żyjącego pisarza. W niektórych przypadkach okres między publikacją a stworzeniem może wynosić nawet 95 lat. Staje się wtedy domeną publiczną.

6. W przypadku wersji okładkowych wymagane są tylko amerykańskie licencje mechaniczne

Jeśli chcesz wypuszczać okładki komercyjnie, w niektórych krajach możesz potrzebować licencji mechanicznej.

Proste okładki nie zapożyczają się z nagrania głównego (więc nie jest potrzebna licencja na główne użycie) i kopiują kompozycję w całości (która jest objęta licencją mechaniczną, a nie licencją na synchronizację).

Ponadto, jeśli planujesz robić covery w ramach swojego występu na żywo, nie potrzebujesz żadnych innych licencji.

Korzyści z rejestracji muzyki Prawa autorskie

Utwór jest automatycznie objęty prawem autorskim, gdy jest utrwalony w formie materialnej. Nie oznacza to jednak, że prawa autorskie są zarejestrowane. Jeśli chcesz pełnej ochrony praw autorskich (przynajmniej w USA), zarejestrowanie swoich praw autorskich jest niezbędne.

1. Dokonaj publicznego zapisu swoich praw autorskich

Rejestracja praw autorskich daje przede wszystkim dostęp do rejestru publicznego. „Prawa autorskie biednego człowieka” umożliwiają przesłanie sobie opatrzonej datą kopii dzieła chronionego prawem autorskim w celu udowodnienia własności. Jednak nie utrzyma się to w sądzie, musi być faktycznie zarejestrowany w Urzędzie Praw Autorskich USA.

2. Złóż pozew o naruszenie praw autorskich

Kolejną korzyścią z zarejestrowania i publicznego udostępnienia swoich praw autorskich jest możliwość pozwania w przypadku naruszenia praw autorskich innych osób. Zasadniczo tylko poprzez zarejestrowanie praw autorskich do muzyki, prawa te są faktycznie egzekwowane.

Jak objąć prawami autorskimi utwór?

Dobra wiadomość jest taka, że ​​rejestracja praw autorskich do muzyki jest dość prosta, nawet jeśli jesteś przytłoczony złożonością prawa autorskiego do muzyki. Wykonaj następujące kroki:

1. Stwórz namacalną formę pieśni

Jeśli utwór jest tylko w twojej głowie, nie możesz go chronić; musisz to nagrać lub spisać, aby wysłać je do amerykańskiego Urzędu Praw Autorskich.

2. Prześlij zgłoszenie dotyczące praw autorskich do Urzędu ds. Praw Autorskich w USA

W przypadku praw autorskich kompozytorskich i wzorcowych istnieją dwie formy:

• W przypadku kompozycji użyj formularza PA
• W przypadku nagrania dźwiękowego użyj formularza SR

3. Zapłać opłatę za zgłoszenie

Możesz złożyć wniosek online za 35 USD lub możesz złożyć wniosek papierowy za 75 USD.

4. Prześlij kopie swojej pracy

W przypadku kompozycji muzycznych wymagana będzie kopia nut. Jeśli jest to nagranie audio, zwykle będzie to plik audio lub płyta CD.

Jak zmaksymalizować swoje prawa

W zależności od tego, którą stronę praw autorskich próbujesz zmaksymalizować: kompozycję lub nagranie główne, otrzymasz więcej tantiem. To całkiem proste: rozpowszechniaj swoje nagrania master za pośrednictwem dystrybutora i zwiększaj sprzedaż muzyki (poprzez strumienie). Prawa autorskie do kompozycji są jednak bardziej skomplikowane:

1. Zarejestruj się w US Copyright Office (lub w równoważnym biurze w Twoim kraju).

Ochrona praw autorskich lub pozew o naruszenie praw autorskich może być egzekwowany tylko wtedy, gdy prawa autorskie są zarejestrowane w Urzędzie Praw Autorskich USA (lub jego odpowiedniku w Twoim kraju). Dotyczy to również autorskich praw majątkowych do kompozycji.

2. Złóż wniosek o licencję do Agencji Harry Fox

Jako jedyne stowarzyszenie pobierające tantiemy mechaniczne, Harry Fox Agency (HFA) jest jedynym miejscem, w którym można pobierać tantiemy mechaniczne.

3. Dołącz do PRO (jako autor piosenek)

Znane również jako PRO (Organizacje Praw Wydajności), stowarzyszenia windykacyjne zarządzają tantiemami za publiczne występy. W Stanach Zjednoczonych istnieją trzy główne organizacje branży muzycznej: BMI, ASCAP i SESAC (tylko na zaproszenie). Kiedy dołączysz do PRO, otrzymasz tantiemy za każdym razem, gdy Twoja muzyka będzie wykonywana publicznie – część autora.

4. Opublikuj swoje prace

Musisz opublikować swoją kompozycję, aby otrzymać pełne należne Ci tantiemy za kompozycję. Wydawca otrzymuje 50% tantiem za dowolny utwór. Nie musisz jednak współpracować z wydawcą: możesz również zarejestrować własną mikrofirmę wydawniczą i samodzielnie publikować (w tym przypadku rejestrujesz się zarówno u wydawcy, jak i autora piosenek).

Self-publishing ma tę zaletę, że dostaniesz 100% tantiem kompozytorskich, ale prawdziwa reprezentacja wydawnicza ma również swoje zalety. W przeciwieństwie do systemu PRO, który często traci tantiemy, wydawcy muzyczni mają możliwości i technologię śledzenia tantiem w całym rurociągu i upewniania się, że wszystkie tantiemy są pobierane. Firmy te mogą również reprezentować Twoje kompozycje i je promować.

Ostatnie słowa

Chociaż prawa autorskie do utworów muzycznych są skomplikowane, to jednak uzyskanie praw autorskich do utworu muzycznego i uzyskanie tantiem z tego utworu nie jest takie trudne – przynajmniej mechanicznie. Jedyne, co musisz zrobić, to zarejestrować swoje prawa autorskie, dołączyć do agencji windykacyjnych i wybrać dystrybutora. Pamiętaj: rejestrując swoje prawa autorskie, jesteś chroniony przed kradzieżą oraz tantiemami.